İşte yine sandıktan çıkardığım bir
film daha “Birdman veya Cahilliğin Umulmayan Erdemi” ismini taşıyor. Meğer
çekildiği 2014’de çok ses getiren bu film (hiç hatırlamıyorum) en iyi özgün
senaryo ve en iyi film ödüllerinin sahibi olmuş.
Arjantinli yönetmeni Alejandro
Gonzales Inarritu’nun adını anımsayamasam da çektiği 21 Gram ve Paramparça
Aşklar Köpekleri biliyorum. Gerçekten sıradışı bir yönetmen ve yine sıradışı
bir iş yapmış. İzlerken zaman zaman yorsa da filmin çekim tekniği oldukça ilgi
çekici; sanki kamera çekime başlamış ve aralıksız çalışmış, en son filmin
sonunda kapanmış gibi, bu nedenle ne zaman filmin içindeki tiyatro oyunundayız
ne zaman günlük hayata dönüyoruz bazen karıştırıyoruz. Oldukça gerçekçi bir
anlatımı var.
Film adeta bir ünlüler geçidi…
Herhalde en az tanınan da başrolde oynayan Michael Keaton’dır. Onun dışında
Emma Stone, Naomi Watts, Edward Norton rollerinin hakkını bir güzel veriyor.
Riggan, bir zamanlar Birdman
serisiyle üne kavuşan 50 yaşlarında bir aktör. Aradan geçen yıllardan sonra
Broadway’de bir oyunu sahneye koyup oynayarak “ben ölmedim” deme peşinde.
Sahneye koyacağı oyun da benim açımdan bir sürpriz oldu, yeni tanıştığım ünlü
Amerikalı öykü yazarı Raymond Carver’ın bir eserinin sahne uyarlaması.
Riggan bu oyuna büyük bir anlam
yükler; adeta bir varolma savaşıdır bu onun için. Oyunun başarısı ve
başarısızlığı onun hayatla kurduğu ilişkide ince bir çizgidir adeta.
